لعنت به بوی خوش دوست داشتن َت
که عطر آگین است لحظه هایم
و دمی
رها نمی سازد مرا
شور شیرین آغوشت ...
که عطر آگین است لحظه هایم
و دمی
رها نمی سازد مرا
شور شیرین آغوشت ...
می دونی ! خیلی وقتا هست که دیگه از نوشتن هم کاری برنمیاد اون وقته که باید از رویاها و قصه ها بیای بیرون ، بشینی درست رو به روم ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر