دلم شاخه ای
که می خواهد با پرنده پرواز کند
دلم شاخه ای
که در وداع با پرنده تکان می خورد*
باقی همه سکوت است
که به سخن اگر آید
حقیر شود؛
چون نمی پسندی حقارتش را
گوش کن تا به سماعت اوج گیرد ...
* علیرضا روشن
می دونی ! خیلی وقتا هست که دیگه از نوشتن هم کاری برنمیاد اون وقته که باید از رویاها و قصه ها بیای بیرون ، بشینی درست رو به روم ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر