چهارشنبه، مهر ۲۶

سی و دو سالگی

سی و دو سالگی رنگ پاییز است، پر از زرد و سبز و نارنجی و زرشکی . پر از آرزوهای دست یافتنی و خالی از حسرت نداشتن ها، سی و دو سالگی سرشار از شکرگزاری است بخاطر نعمت سلامتی ، دوست داشتن خود است ، یاد می گیری که قدر لحظه ها را بدانی و از تک تکشان خاطره بیافرینی. سی و دو سالگی عصر پنجشنبه است ، دلتنگ می شوی ولی امید فردا دلت را به دیدار زیباتر خوش می کند . سی و دو سالگی باور به وجود و منشا تغییر در خود است، نه جستجو و یافتن دیگری که برایت معجزه کند، حفظ دوستان و روابط قدیم و ماندگار است و نه اصرار به یافتن و ساختن دوستی های نو که اگر پیش آید خوش آید ، سی و دو سالگی غرور زیبای یک زن است که برای پذیرفتن اشتباهش خرج می شود ولی کوچک نمی شود، دوباره برمی خیزد و مقتدرتر پیش می رود. سی و دو سالگی انتظار هدیه نیست ، خرید آن است. صبح زیبای بیست و ششم مهر ماه است که بدانم هستی و حواست هست ... 
.
.
.
پ. ن: تا امروز سکوت کردم که با خبر خوش بیایم ولی این چند وقت فهمیدم خبر خوش همان سلامتی است ، باقی خودش خوش می شود . 
ممنونم از بهترین هدیه بهترین رفیق :)

هیچ نظری موجود نیست:

تو خود درمانی ای درد

می دونی ! خیلی وقتا هست که دیگه از نوشتن هم کاری برنمیاد  اون وقته که باید از رویاها و قصه ها بیای بیرون ،  بشینی درست رو به روم  ...