پنجشنبه، فروردین ۱۰

آن زن ِ تنها

زنی تنها 

در بالادست ِ کوه 

به خاطرات رفته اش 

خیره مانده است ...
در

۱ نظر:

ناشناس گفت...

به زن تنها:
در بالای کوه،مجال اندیشه ست نه بازگویی خاطرات
بالای کوه باید نشست و به باد گیسوی اندیشه را
حتا به باد داد؛لحظه سکوت ناب را
بالای کوه،حرمت دارد


دیگری بی ربط ولی نگران

پنجشنبه, تیر ۰۸, ۱۳۹۱

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)

تو خود درمانی ای درد

می دونی ! خیلی وقتا هست که دیگه از نوشتن هم کاری برنمیاد  اون وقته که باید از رویاها و قصه ها بیای بیرون ،  بشینی درست رو به روم  ...

  • هذیاااان
    نیستی رفیق  باید غم گلویمان را بگیرد و ضجه بزنیم تا چشممان به قدومت بیفتد  هان؟ رفیق جان  باز هم ساکتی؟ نکند ....
  • زندگی در حباب
    دلم از آن گوی ها می خواست که انگار زمان را در یک روز برفی مدفون کرده است ، خانه ای پر از برف و درختهای کاج اطرافش که از کودکی دیدنش غم و ل...
  • چله نشين غم توام
    هرچقدر دلت سوخته باشد هزار سال هم بگذرد و همه يادشان برود زخمت خوب مي شود ولي جايش نه... مثل رد سوختگي  ، مثل يك داغ ، تيره تر است ، تازه ...