جمعه، تیر ۲

قصه ی شب

پنجره را باز می کنم 
بوی تابستان 
دیدن گیلاس ها
باغ دماوند 
و همبازیهای کودکی 
دلم شب نشینی می خواهد 
با عطرهندوانه ی کنار حوض  
همصدا با جیرجیرکها
بلند بخوانیم 
عمو رضای قصه گو 
برای ما قصه بگو 
تو هم بخندی 
و بگویی 
قصه ی درخت پفک نمکی 
در

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)

تو خود درمانی ای درد

می دونی ! خیلی وقتا هست که دیگه از نوشتن هم کاری برنمیاد  اون وقته که باید از رویاها و قصه ها بیای بیرون ،  بشینی درست رو به روم  ...

  • هذیاااان
    نیستی رفیق  باید غم گلویمان را بگیرد و ضجه بزنیم تا چشممان به قدومت بیفتد  هان؟ رفیق جان  باز هم ساکتی؟ نکند ....
  • زندگی در حباب
    دلم از آن گوی ها می خواست که انگار زمان را در یک روز برفی مدفون کرده است ، خانه ای پر از برف و درختهای کاج اطرافش که از کودکی دیدنش غم و ل...
  • چله نشين غم توام
    هرچقدر دلت سوخته باشد هزار سال هم بگذرد و همه يادشان برود زخمت خوب مي شود ولي جايش نه... مثل رد سوختگي  ، مثل يك داغ ، تيره تر است ، تازه ...