كاش مي شد تو را تكثير كرد؛
آن گاه به هركه دوست مي داشتم يك تو مي بخشيدم،
و جهان زيبا مي شد ...
-
دلم از آن گوی ها می خواست که انگار زمان را در یک روز برفی مدفون کرده است ، خانه ای پر از برف و درختهای کاج اطرافش که از کودکی دیدنش غم و ل... -
نیستی رفیق باید غم گلویمان را بگیرد و ضجه بزنیم تا چشممان به قدومت بیفتد هان؟ رفیق جان باز هم ساکتی؟ نکند ....
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر