دلم شاخه ای
که می خواهد با پرنده پرواز کند
دلم شاخه ای
که در وداع با پرنده تکان می خورد*
باقی همه سکوت است
که به سخن اگر آید
حقیر شود؛
چون نمی پسندی حقارتش را
گوش کن تا به سماعت اوج گیرد ...
* علیرضا روشن
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
-
دلم از آن گوی ها می خواست که انگار زمان را در یک روز برفی مدفون کرده است ، خانه ای پر از برف و درختهای کاج اطرافش که از کودکی دیدنش غم و ل... -
نیستی رفیق باید غم گلویمان را بگیرد و ضجه بزنیم تا چشممان به قدومت بیفتد هان؟ رفیق جان باز هم ساکتی؟ نکند ....
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر