می دونی !
خیلی وقتا هست که دیگه از نوشتن هم کاری برنمیاد
اون وقته که باید از رویاها و قصه ها بیای بیرون ،
بشینی درست رو به روم
و من اندازه همه این دلتنگی ها و حرف ها و درد و دل ها ببینمت
و
هیچی نگم
-
دلم از آن گوی ها می خواست که انگار زمان را در یک روز برفی مدفون کرده است ، خانه ای پر از برف و درختهای کاج اطرافش که از کودکی دیدنش غم و ل... -
می دونی ! خیلی وقتا هست که دیگه از نوشتن هم کاری برنمیاد اون وقته که باید از رویاها و قصه ها بیای بیرون ، بشینی درست رو به روم ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر