پنجشنبه، دی ۱۴

نگرانی و بی تفاوتی که اینبار نمی شود

جز فرسایش ِ قلم 
چه مرهمی ست تحمل ِ بودن را؟

انتظار سخت ترین مرحله ی بازی همیشگی مان است  ... و من معمولا انتظار را به بی تفاوتی می کشانم که خفه اش کرده باشم که خود خفه می شوم 

هیچ نظری موجود نیست:

روشنی قلبم

کاش فقط راه رو گم کرده باشم!