می خواستم بگویم همیشه یک غم عجیب و گنگی ته دلم هست ولی تو که حرف می زنی جایی همان اطراف خودش را گم می کند. دلم یک جای خالی ، یک فنجاق قهوه و چای و کتاب و ارامش می خواهد. غمم در چای حل نمی شود اما خودم میان کلمات و یاد تو ... نمی دانم .
-
دلم از آن گوی ها می خواست که انگار زمان را در یک روز برفی مدفون کرده است ، خانه ای پر از برف و درختهای کاج اطرافش که از کودکی دیدنش غم و ل... -
نیستی رفیق باید غم گلویمان را بگیرد و ضجه بزنیم تا چشممان به قدومت بیفتد هان؟ رفیق جان باز هم ساکتی؟ نکند ....
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر